Όταν το σώμα πονά: Μήπως θέλει κάτι να σου πει;

Κατά καιρούς γίνεται λόγος για ψυχοσωματικά προβλήματα, ασθένειες, συμπτώματα…

Πολύς κόσμος αναρωτιέται από πού μπορεί να ξεκίνησε μία πάθηση και πώς γίνεται να συνδέεται με ψυχολογικούς παράγοντες. Η ιατρική παγκοσμίως μιλάει για ψυχογενείς παράγοντες.

Το βασικό θέμα είναι πόση σημασία τελικά δίνουμε στα συμπτώματα του σωματικού πόνου και πόση στην αιτία αυτού του πόνου…

Οι αιτίες που μπορεί να έχει μια ασθενική κατάσταση στο σώμα π.χ. γαστρίτιδα, κολπίτιδα, πονοκέφαλοι, πόνοι στην πλάτη, στον αυχένα, στη μέση κ.α. μπορεί να μην φαίνονται σε ιατρικές εξετάσεις αίματος, ακτινογραφίες, αξονικές. Πιθανόν εκεί να φτάσει ένα πολύ έντονα σωματοποιημένο πρόβλημα. Σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία τα οποία συλλέγουμε από την οποιαδήποτε εξέταση, έχουν να κάνουν κυρίως με συμπτώματα.

Για την ψυχή, δεν υπάρχει μία αντίστοιχη αποτύπωση σε χαρτί…

Η σύνδεση της ψυχής με το σώμα είναι πολύ μεγαλύτερη από το φαινομενικό!

Όταν ο πόνος που αναφέρεται είναι «δυσανάλογος» με τη φυσική παθολογία που εντοπίζεται σε κάποιον, δημιουργεί μια υποκειμενική ματιά και εκτίμηση.

Δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος για να προσδιοριστεί πόσο αναλογικός είναι ο πόνος και πόσο θα πρέπει να πονάει τη δεδομένη στιγμή. Ομοίως, ο προσδιορισμός των κατάλληλων θεραπειών δεν είναι απολύτως αντικειμενικός και επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες. Μπορεί για τον ίδιο πόνο να προταθούν διαφορετικές θεραπείες για ασθενείς με τα ίδια συμπτώματα και ακόμη και διαγνώσεις. Πάντα σε σχέση με τη συμπτωματολογία.

Αποτέλεσμα είναι μετά από ένα χρονικό διάστημα ο πόνος να επανέρχεται… και ξανά θεραπεία. Ένας φαύλος κύκλος που μπορεί σε κάποιους να προκαλεί μία ανησυχία ή απελπισία.

Οι διαταραχές αυτές, μπορεί να σας βοηθήσουν να σκεφτείτε την πιθανότητα μιας παράλληλης στήριξης με τη θεραπεία των συμπτωμάτων του πόνου. Αρνητικά στοιχεία όπως η καταθλιπτική διάθεση, ενοχές, θυμός, άγχος, αδράνεια, αυπνίες και πολλά ακόμη, μπορούν να χτυπήσουν το «καμπανάκι» με τη μορφή ενός σωματικού πόνου. Είναι σαν μια φωνή να λέει: «Κοίτα με! Δώσε μου σημασία! Σε χρειάζομαι! Βοήθησε με!»

Δεν είναι εύκολο να διαγνωστεί ένας ψυχογενής πόνος. Ο λόγος είναι ότι δεν μπορεί ακόμα τουλάχιστον, να αποτυπωθεί σε κάτι χειροπιαστό…!

Ως αποτέλεσμα, ένας ψυχογενής πόνος με ιατρικούς και ψυχολογικούς παράγοντες είναι η πιο κοινή διάγνωση και σωστή αντιμετώπιση.  Δηλαδή για να είναι ολοκληρωμένη μία τέτοιου τύπου θεραπεία χρειάζεται παράλληλα κλινική αντιμετώπιση και ψυχοθεραπεία. Για παράδειγμα, ένας ασθενής μπορεί να έχει χρόνιο τραυματισμό στην πλάτη λόγω ολίσθησης του δίσκου. Βιώνει όμως το επίπεδο του πόνου χειρότερο όταν βρίσκεται υπό συναισθηματικό στρες. Η διαταραχή του ψυχογενή πόνου μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε οξεία είτε σε χρόνια διαταραχή πόνου. Ο οξύς πόνος συχνά συνδέεται με συμπτώματα άγχους και η διαταραχή του χρόνιου πόνου σχετίζεται συνήθως με την κατάθλιψη. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να εκδηλωθεί από κάποια άλλη συναισθηματική φόρτιση ή δυσφορία.

Εδώ έρχεται ως σύμμαχος η Ψυχική Αξονική και η Δημιουργική Ψυχοθεραπεία. Για να εντοπίσει ακριβώς το σημείο που κρύβεται η αιτία του πόνου και στο επόμενο ραντεβού να ξεκινήσει η εξειδικευμένη θεραπεία και ανακούφιση…!!!

Το καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα είναι όταν ο πόνος όποιας μορφής κι αν είναι, αντιμετωπίζετε στη παθολογία του προβλήματος, συνδυαστικά με ψυχοθεραπευτική προσέγγιση και ψυχιατρική επίβλεψη.

Με παρόμοιο τρόπο, οι αγχώδεις διαταραχές πρέπει επίσης να αντιμετωπίζονται κατάλληλα. Οι ασθενείς με αγχώδεις διαταραχές υποφέρουν συχνά από μυϊκό σφίξιμο και έχουν συνεχή χαμηλή ένταση μυών. Για τον ασθενή με χρόνιο πόνο, αυτή η συνεχής ένταση μπορεί να είναι πηγή πρόσθετης ενόχλησης. Η αντιμετώπιση του άγχους με Δημιουργική Ψυχοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή όπου κρίνεται απαραίτητο, είναι σημαντική για την αντιμετώπιση του υποκείμενου πόνου.

Ορισμένοι τύποι ψυχικών ή συναισθηματικών προβλημάτων μπορεί να προκαλέσουν, να αυξήσουν ή να παρατείνουν τον πόνο. Ένα άτομο με διαταραχή ψυχογενούς πόνου μπορεί να παραπονιούνται για πόνο που δεν ταιριάζει με τα συμπτώματά του.

Βάσει ερευνών, τα άτομα με χρόνιο πόνο στον αυχένα ή στη μέση έχουν 2 έως 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν  ένα επεισόδιο κατάθλιψης. Τα άτομα με κατάθλιψη έχουν 3 έως 4 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν προβλήματα στον αυχένα ή οσφυαλγία.

Παρόμοια με την κατάθλιψη, υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση μεταξύ χρόνιου πόνου και άγχους, ιδιαίτερα σε άτομα με πονοκεφάλους ή ημικρανίες.

Στο ιατρείο μου, έρχονται συχνά ασθενείς με ψυχογενείς πόνους. Κάποιοι μάλιστα μπορεί να μην έχουν συνδέσει τον πόνο που έχουν με κάποιο συναισθηματικό μπλοκάρισμα. Σημασία έχει ότι όταν το αντιλαμβάνονται και αποφασίζουν να μπουν να το ανακαλύψουν και να το θεραπεύσουν, η Δημιουργική Ψυχοθεραπεία τους αγκαλιάζει και τους δείχνει το δρόμο της ανακούφισης και της επούλωσης της πληγής που τόσο καιρό έμενε ανοιχτή…!

Με ψυχιατρική επίβλεψη, ψυχοθεραπεία, χρώματα και πινέλα!!!

Το σώμα ακούει και δέχεται ερεθίσματα από την ψυχή. Μάθε να ακούς τι σου λέει κάθε φορά! Απαλλάξου από τον πόνο μέσα από ένα δημιουργικό μονοπάτι…

Μαρία Λεβέντη Ψυχίατρος Ψυχοθεραπεύτρια

Η Μαρία Λεβέντη είναι ψυχίατρος, ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας βιβλίων αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης. Πιστεύει ότι όλοι μας έχουμε το δικαίωμα στη χαρά και κανένας δεν έχει το δικαίωμα, να μας την στερεί, παρά μόνο ο ίδιος μας ο εαυτός.

Επικοινωνία

210. 55. 61. 919
69.79.36.18.05

Βούλα, Οδυσσέα Ανδρούτσου 33

DR. MARIA LEVENTI
Κάνε την εγγραφή σου στο κανάλι μου για να παρακολουθείς πρώτος τα νέα μου Video!