Χαίρομαι ,χαίρεσαι, χαίρεται…
Χαίρομαι όμως;
Εσύ; χαίρεσαι στ’ αλήθεια;
Αυτός κι αυτή χαίρονται ή ;;;;
Αναρωτιέμαι τελικά ποιος χαίρεται στ’ αλήθεια στις μέρες μας και ποιο είναι αυτό το μαγικό χέρι που θα μας φέρει την κλεμμένη χαρά πίσω;
Δέχτηκα πολλά τηλεφωνήματα και μηνύματα τις μέρες των γιορτών από ανθρώπους σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, είτε το παραδέχονταν ευθέως είτε όχι.
Λυπήθηκα είναι η αλήθεια.
Σαν ειδικός έχω εκπαιδευτεί να μην συμπάσχω όμως δεν μπορώ να μην συμπονώ.
Άκουσα πολύ μοναξιά, μελαγχολία, αδιέξοδα και φόβο.
Είμαι σίγουρη πως κι εσείς τα έχετε ακούσει και τα έχετε δει ακόμα και ανάμεσα στα πιο φανταχτερά μέρη.
Όμως η διαπίστωση αυτής της κατάστασης εμένα δεν μου αρκεί. Το συγκαταβατικό χαμόγελο, το χτύπημα στη πλάτη και οι κούφιες ευχές δεν βοήθησαν πότε κανέναν.
Αγαπητοί γνωστοί και άγνωστοι μου ακούστε:
“Το δικαίωμα μας στη χαρά το κερδίζουμε. Κανείς δεν θα μας το χαρίσει. Όπως και κάθε δικαίωμα όμως θέλει θυσίες και για να κερδηθεί και για να διατηρηθεί”.
Δρ. Μαρία Λεβέντη
Πάμε να δώσουμε την πρώτη μάχη μας για να κερδίσουμε έστω μια μικρή πρώτη νίκη. Έπειτα θα την πολλαπλασιάσουμε και στο τέλος θα την κάνουμε τη νέα μας πραγματικότητα.
Η χαρά κερδίζεται σιγά σιγά, βήμα-βήμα, σταγόνα-σταγόνα.
Κάνε ένα βήμα τη μέρα για μια εβδομάδα και μετά πάλι από την αρχή.
Δευτέρα πες ευχαριστώ σε κάποιον ακόμα και με μια ασήμαντη αφορμή.
Τρίτη χαμογέλασε γλυκά, όχι πονηρά, σε κάποιον άγνωστο.
Τετάρτη βοήθησε κάποιον που βλέπεις ότι δεν μπορεί.
Πέμπτη ζητά βοήθεια από κάποιον για κάτι που εσύ δεν μπορείς.
Παρασκευή πες μια καλή κουβέντα σε κάποιον, γνωστό η άγνωστο.
Σάββατο δώσε υπόσχεση στον εαυτό σου και προσπάθησε να την τηρήσεις όσο μπορείς μόνο για σήμερα. Υποσχέσου πως σήμερα είναι ημέρα μη γκρίνιας.
Κυριακή κάνε ένα δώρο στον εαυτό σου, κάτι που έχεις ανάγκη, κάτι χρήσιμο και ωφέλιμο.
Ξεκίνα να χαίρεσαι με τα μικρά απλά και καθημερινά πράγματα και έπειτα κάνε χώρο για τα μεγάλα και τα σπουδαία.
Αν είσαι έτοιμος/η για κάτι ακόμα, πάτα εδώ
